Hashimoto (nazywana również limfocytarnym zapaleniem tarczycy) jest chorobą autoimmunologiczną w ścisły sposób powiązaną z układem odpornościowym. Należy ona do spektrum chorób autoimmunologicznych, czyli zaburzeń, które stanowią efekt produkcji przez organizm przeciwciał uszkadzających własne komórki. W leczeniu tej choroby niezwykle ważną rolę odgrywają suplementy. Które z nich warto przyjmować?
Dlaczego warto suplementować się przy Hashimoto?
Popularnym wśród osób cierpiących na Hashimoto problemem jest to, że przez długi czują się one źle, ale żaden lekarz nie jest w stanie stwierdzić, z jakiego rodzaju chorobą mają do czynienia. Jeżeli już uda znaleźć się takiego specjalistę, należy jak najszybciej rozpocząć suplementację. Nie tylko pomoże ona poprawić samopoczucie, lecz przyczyni się również do uregulowania pracy tarczycy.
Osoby cierpiące na Hashimoto niekiedy borykają się również z celiakią. Pacjenci ci są w znacznym stopniu narażeni na niedobory witamin składników i mineralnych, nawet jeżeli dostarczają je wraz z dietą. Charakterystyczne dla celiakii wyniszczenie kosmków jelitowych jelita cienkiego stanowi przyczynę objawów związanych z zespołem złego wchłaniania, takich jak przewlekłe biegunki, wzdęcia, ból brzucha czy niedobory witamin lub kwasy foliowego. Regulacja pracy jelit i wsparcie organizmu zwiększonymi dawkami poszczególnych składników pomóc może w jego regeneracji i redukcji ryzyka niedoborów.
Niezwykle ważną rolę w leczeniu Hashimoto odgrywa odpowiedni sposób odżywiania. Zalecana jest tutaj tak zwana dieta przeciwzapalna bazująca na zwiększeniu ilości kwasów omega-3, produktów pochodzenia roślinnego oraz składników pokarmowych o właściwościach przeciwutleniających w codziennej diecie. Jak jednak pokazuje praktyka, nie zawsze udaje się dostarczyć wystarczające ich ilości w jadłospisie. Z pomocą przychodzą tutaj różnego rodzaju suplementy.
Po suplementy sięgnąć mogą również wszystkie te osoby, które poza Hashimoto borykają się z nietolerancjami pokarmowymi lub są na diecie redukcyjnej.
Popularnym wśród pacjentów cierpiących na omawianą chorobę problemem są łamliwe włosy i paznokcie oraz sucha skóra. Tutaj również z pomocą przychodzą odpowiednio dobrane suplementy, w składzie których znaleźć powinien się między innymi cynk, selen czy biotyna.
Nie należy stosować suplementów na własną rękę! Przed należy skonsultować się ze swoim lekarzem endokrynologiem i zapytać ewentualnie o plan suplementacji.
Witamina D przy hashimoto
Popularnym w naszym kraju problemem jest niedobór witaminy D (witamina d3), który to związany jest z położeniem geograficznym Polski. Jak pokazują badania, ponad 80% pacjentów cierpiących na zaburzenia tarczycy, boryka się jednocześnie z niedoborami tej właśnie witaminy. Suplementacja nią odgrywa niezwykle ważną rolę zarówno w zapobieganiu chorobom autoimmunologicznym, jak i we wspomaganiu ich leczenia. Dodatkowo, witamina D skutecznie poprawia metabolizm glukozy i wpływa na funkcje mięśni i tkanki tłuszczowej.
Do najlepszych naturalnych jej źródeł zalicza się olej z wątroby dorsza, sardynki i świeżego łososia oraz wyroby mleczne. Jako, że nie zawsze możliwe jest dostarczenie odpowiedniej dawki witaminy D wraz z dietą, sięgnąć należy po suplementy. Zgodnie z aktualnie obowiązującymi wytycznymi dla mieszkańców Europy Środkowej, osoby dorosłe przyjmować powinny około 800 — 2000 IU witaminy D3 na dobę od września do końca kwietnia lub przez cały rok (dotyczy to w szczególności seniorów).
Zalecana dzienna dawka to również 4000 IU przez cały rok, ale czy dla każdego? Przed rozpoczęciem suplementacji zaleca się wykonanie badania metabolitu witaminy D (OH) w surowicy krwi. Na podstawie wyniku będzie można ocenić stan stężenia i dopiero potem dobrać odpowiednie dawkowanie suplementu. Jeśli stężenie będzie w deficycie (niedobór) zaleca się przyjmowanie większej dawki witaminy D3. Po kilku tygodniach należy ponownie zbadać poziom metabolitu D (OH). Jeśli stężenie będzie optymalne należy przyjmować dawkę podtrzymującą (2000 – 4000 IU).
Kwasy omega-3 przy niedoczynności tarczycy
Wspomniane powyżej kwasy omega-3 to jedne z najpopularniejszych substancji przeciwzapalnych. Do kategorii tej zaliczają się między innymi kwasy tłuszczowe pochodzenia rybnego — EPA i DHA, a także kwasy tłuszczowe zawarte w produktach roślinnych, głównie kwas ALA. W pozytywny sposób wpływają one zarówno na gospodarkę węglowodanową organizmu, jak i kondycję włosów, skóry i paznokci. Dodatkowo, ich suplementacja jest w stanie złagodzić objawy Hashimoto, takie jak wahania nastroju, apatia czy przewlekłe zmęczenie.
Jak wykazały badania, kwas EPA w pozytywny sposób wpływa na poziom hormonów tarczycy, a DHA wykazuje zwiększoną aktywność peroksydazy tarczycowej, będącej niezwykle istotnym enzymem w syntezie hormonów tarczycy. Dzienne spożycie suplementów zawierających kwasy omega-3 wynosić powinno najmniej 500mg / dzień.
Selen w chorobach tarczycy
Selen odgrywa niezwykle ważną rolę w diecie osób cierpiących na Hashimoto. Pierwiastek ten posiada bowiem działanie antyoksydacyjne i przeciwzapalne, a co więcej — skutecznie stymuluje aktywną produkcję trójjodotyroniny i tyroksyny. Do najlepszych źródeł selenu zalicza się ryby, skorupiaki, jajka, grzyby, kakao, orzechy brazylijskie oraz mleko i przetwory mleczne. Zalecana dzienna dawka tego pierwiastka dla osób dorosłych to 55 µg. W przypadku niedoboru zaleca się spożycie co najmniej 100 µg/dzień
Cynk w chorobie hashimoto
To niezwykle ważny mikroelement, a to ze względu na to, że stanowi on składnik białek receptorowych trójjodotyroniny. Jego deficyt utrudnia prawidłowe wiązanie tego hormonu, przyczyniając się do wzrostu stężenia przeciwciał tarczycowych a-TPO i a-TG oraz redukcji stężenia T3 i T4 we krwi. Dodatkowo, cynk w pozytywny sposób wpływa na kondycję włosów (z nadmiernym ich wypadaniem boryka się spora część kobiet cierpiących na Hashimoto). Zalecane średnie dzienne spożycie tego pierwiastka to 12,7 mg u mężczyzn i 10,2 mg u kobiet.
